“Bir süre sonra insanlar pek de umrunda olmuyor. Kimseyi değiştirmeye çalışmıyorsun. Kimin ne düşündüğünü, kimin ne yaptığını umursamıyorsun. Yorulunca kendi kabuğuna çekilip, o küçük dünyanda yalnız yaşamayı öğreniyorsun. Anlık mutluluklar yaşayıp, derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit kimseye de ihtiyacın olmuyor. Siz buna YALNIZLIK diyorsunuz, ben ise HUZUR…” -Can Yücel-

Ne güzel özetlemiş Can Yücel. Huzura ulaşmak için çevrenizde kimlerin bulunduğunun, kalabalıkların önemi yoktur. Yalnızca nasıl baktığın önemli. İnsan tek başınayken de huzurlu olabilir. Aynı yukarıda dediği gibi, tüm zorlukları tek başınıza aştığınızda kime ihtiyacınız kalır ki zaten hayatta.

Az insan çok huzur diye de bir laf vardır. Yalnızlık güzeldir ama dozunda olunca… Aslında her insan kendinde yalnızdır. Gece eve dönüp yatağa yattığında yalnızsındır. Düşünmeye zamanınız olur. Fakat fazla düşünmek de iyi değildir. İnsanı yorar. Bu yüzden her şey dozunda olmalı.

Huzur deyince aklımıza sürekli pozitif düşünceler gelir. Şehrin karmaşasından uzaklaşıp, doğayla denizin birleştiği noktada, kuş cıvıltıları eşliğinde huzuru bulmayı hayal ederiz. Peki sessizlik yeterli olur mu huzur için? Her sessizlik içinde huzur barındırır mı? Hani derler ya fırtına öncesi sessizlik diye o sessizlikler ne olacak peki?

Huzuru aramaya çalıştığımızdan mı huzura erişemiyoruz. Belki de yanlış yerde arıyor olabilir miyiz? Farzedin ki bir şeyin olmasını çok istiyorsunuz. Ama olmaması için de hayat elinden gelinin fazlasını yapıyor. Bu durumda ne yapardınız? Vaz mı geçerdiniz, o şeyi elde etmek için çabalamaya devam mı ederdiniz?

Herkes hayali gerçek olsun diye çabalar değil mi? Ama baktınız önünüze engeller çıkıyor vazgeçmeyi deneyin bir de! Siz o engellerle uğraşırken ne kadar doldu kafanızın içi. Sizi bambaşka yerlere götürdü, siz olmaktan çıkardı. Huzuru kendinizle birlikte kaybettiniz. Bunu fark ettiğiniz an çevirin kafanızı diğer yöne. Belki de huzur o tarafta…

Yalnızlık ve huzuru aynı kefeye koymak ne kadar doğru bilemem ama gerçekten yalnızlık bazen insana iyi geliyor. En azından çok daraldığınızda yalnız kalmaktan korkmayın.

Şunu da aklınızdan çıkarmayın ki hepimiz birer “Ferrarisini Satan Bilge”yiz öyle değil mi?