İnsan empati yapabilen bir varlıktır. İnsanları hayvanlardan ayıran en belirgin özellik budur. İnsan, genellikle karşısındaki olaylardan ve insanlardan kolay etkilenir, ancak hayatın getirdiği problemlerde eklenince daha uzağında olan olaylara aynı duyarlılığı gösteremiyor.

Engelli bireyler toplumda bizimle birlikte yaşayan hem bireysel hem de toplumsal olarak desteğinize ihtiyaç duyan kardeşlerimizdir. Günlük yaşamın  telası içinde bizim için sıradan ve kolay olan şeylerin onlar için büyük zorluklar oluşturabileceğini farkında olmayabiliriz. Örneğin bir otobüse binmek, merdivenlerden çıkmak, adres sormak gibi bizler için sıradan olaylar ama engelli bir birey için çok büyük bir sorun olabilir.

 Engelli kardeşlerimizi anlamak için engelli olmaya gerek yok , onları anlamak dinlemek yeterli. Engelliler için engelleri hakkında konuşmak zor değil de daha çok karmaşıktır. Bazıları hikayelerini dinleyen herkese anlatmak ister. Yükleri ve travmaları anlatarak azalınca kendilerini daha az yalnız hisseder. Bazıları güçlüklere, zorluklara karşı zafer hikayelerini anlatmaktan, engellilik hakkındaki mitleri dağıtmaktan mutlu olur. Hikayelerinin anlatılması farkındalık yaratmanın, engelli olmayan insanların engellilerin sorunları hakkında eğitmenin artıları ve eksileri üzerine farklı fikirleri vardır. Birçoğu bu durumu kabulleniyor kimisi de empati yapmalarını istiyor. Belki bu empati sayesinde karşılaştıkları olumsuzlukların ya da önyargıların azalmasına , hayatlarının kolaylaşmasına yardımcı olacağını düşünüyorlar. Çünkü engelli insanların toplumla bütünleşebilmesi için engelsiz bireylerin katkıları gerekmektedir. Bu katkı sağlanamazsa bütünlük gerçekleşemez.

Toplumumuz bu anlamda gerek kanunlar nezdinde gerekse sivil toplum kuruluşları olsun çok duyarlı ve çok güzel çalışmalar yapmakta . Maddi olarak imkanlar sağlanılmakta  sivil toplum kuruluşları-vatandaşlarımız sayesinde bu konuda halkımız  bilinçlendirilmekte. .Bizlerde engelli bireylere elimizden geldiğince hayatlarını kolaylaştırmalıyız.