Nöbetçi Eczaneler
Dün gece saat 23.14’te 5.0 Şiddetinde bir deprem yaşadık. Sonrasında meydana gelen artçı sarsıntılar sabaha kadar fasılalarla devam etti. Bir süre de devam edecek gibi görünüyor. Herhangi bir can ve mal kaybı yaşanmaması sevindirici. Öncelikle hepimize geçmiş olsun. Allah beterinden korusun.
Ancak bu deprem bazı açıklarımızı da gösterdi. Malumunuz ülkemiz bir deprem ülkesi. Her an ve her yerde yıkıcı deprem olabilir. O nedenle zihnen hazır olmalıyız.
Şimdi soruyorum: Deprem anında kimler hayat üçgeni oluşturdu?
Bence hiç kimsenin aklına gelmedi. Çoğumuz panikten ne yapacağımızı bilemedik. Kimimiz bağırdı, kimimiz dışarıya koştu. Ben olduğu yerde durmasını bekledim. Bir elimle de sallanan televizyonu tuttum. Oysa devrilebilecek eşyaların duvara sabitlenmesi gerekiyordu. Duvarların gidip geldiğini gördükçe dua okumaktan başka bir şey düşünemedim.
Sallantı bittikten sonra camdan sokağa baktım. Pek hareketlilik yoktu. Birkaç kişi dışarıda bekliyordu. Karşı apartmanlarda insanlar balkona çıkmış ya da benim gibi perdenin arkasından dışarıya bakıyordu. Oysa evlerin; paniklemeden acele olarak terk edilmesi gerekiyordu.
Panik halimiz geçince giyindik ve dışarıya çıktık. Parkta bizim gibi birkaç kişi daha vardı. Arkadaşlarımızı arayalım dedik. Telefonlar çekmiyordu. İnternet bağlı olduğu için WhatsApp’tan haberleştik. Evde olan da vardı, sokakta ya da arabada olanda. Kısacası tam bir şaşkınlık hali hakimdi.
Deprem çantası hazırladık mı?
İlk depremden 10 dakika sonra 4.5 şiddetinde ikinci bir sallantı olunca evler bir anda boşaldı. Sokaklar ve parkta kalabalık bir anda arttı. Dışarıya çıkanların ellerinde, para ve kıymetli eşyalarının olduğu çantalar, birde sahip oldukları hayvanların kafesleri vardı. Hiç kimsenin elinde deprem çantası görmedim. Ama herkesin elinde cep telefonu vardı.
Bir süre sonra 7 şiddetinde deprem beklentisi varmış diye sanal medya balonu yayılmaya başladı. İnsanlardaki panik hali görülmeye değerdi. Herkes arabasını güvenli gördüğü bir alana çekip içinde gecelemeye karar verdi. Parkın etrafı arabayla doldu. Zaman ilerledikçe panik hali yatışmaya başladı. Kimi evlerine girdi, Kimi ise arabasında sabahladı.
Ders alınması gereken bir depremi daha atlatmış olduk. Eksiklerimizi gördük. Hem kişisel olarak hem de resmi kurumlar olarak yapmamız gerekenleri bu günden itibaren tespit edip tamamlamamız sonraki depremlere daha hazırlıklı olmamız dileğiyle…
Sağlıcakla kalın.
Dün gece saat 23.14’te 5.0 Şiddetinde bir deprem yaşadık. Sonrasında meydana gelen artçı sarsıntılar sabaha kadar fasılalarla devam etti. Bir süre de devam edecek gibi görünüyor. Herhangi bir can ve mal kaybı yaşanmaması sevindirici. Öncelikle hepimize geçmiş olsun. Allah beterinden korusun.
Ancak bu deprem bazı açıklarımızı da gösterdi. Malumunuz ülkemiz bir deprem ülkesi. Her an ve her yerde yıkıcı deprem olabilir. O nedenle zihnen hazır olmalıyız.
Şimdi soruyorum: Deprem anında kimler hayat üçgeni oluşturdu?
Bence hiç kimsenin aklına gelmedi. Çoğumuz panikten ne yapacağımızı bilemedik. Kimimiz bağırdı, kimimiz dışarıya koştu. Ben olduğu yerde durmasını bekledim. Bir elimle de sallanan televizyonu tuttum. Oysa devrilebilecek eşyaların duvara sabitlenmesi gerekiyordu. Duvarların gidip geldiğini gördükçe dua okumaktan başka bir şey düşünemedim.
Sallantı bittikten sonra camdan sokağa baktım. Pek hareketlilik yoktu. Birkaç kişi dışarıda bekliyordu. Karşı apartmanlarda insanlar balkona çıkmış ya da benim gibi perdenin arkasından dışarıya bakıyordu. Oysa evlerin; paniklemeden acele olarak terk edilmesi gerekiyordu.
Panik halimiz geçince giyindik ve dışarıya çıktık. Parkta bizim gibi birkaç kişi daha vardı. Arkadaşlarımızı arayalım dedik. Telefonlar çekmiyordu. İnternet bağlı olduğu için WhatsApp’tan haberleştik. Evde olan da vardı, sokakta ya da arabada olanda. Kısacası tam bir şaşkınlık hali hakimdi.
Deprem çantası hazırladık mı?
İlk depremden 10 dakika sonra 4.5 şiddetinde ikinci bir sallantı olunca evler bir anda boşaldı. Sokaklar ve parkta kalabalık bir anda arttı. Dışarıya çıkanların ellerinde, para ve kıymetli eşyalarının olduğu çantalar, birde sahip oldukları hayvanların kafesleri vardı. Hiç kimsenin elinde deprem çantası görmedim. Ama herkesin elinde cep telefonu vardı.
Bir süre sonra 7 şiddetinde deprem beklentisi varmış diye sanal medya balonu yayılmaya başladı. İnsanlardaki panik hali görülmeye değerdi. Herkes arabasını güvenli gördüğü bir alana çekip içinde gecelemeye karar verdi. Parkın etrafı arabayla doldu. Zaman ilerledikçe panik hali yatışmaya başladı. Kimi evlerine girdi, Kimi ise arabasında sabahladı.
Ders alınması gereken bir depremi daha atlatmış olduk. Eksiklerimizi gördük. Hem kişisel olarak hem de resmi kurumlar olarak yapmamız gerekenleri bu günden itibaren tespit edip tamamlamamız sonraki depremlere daha hazırlıklı olmamız dileğiyle…
Sağlıcakla kalın.
YORUMLAR