20 Aralık 1993. Yeşilçam’ın babası olarak tanıdığımız Hulusi Kentmen’in ölüm yıldönümü. Her Yeşilçam filmi izlediğimde kesin bu kızın veya bu oğlanın babası o adam çıkacak derdim. Öyle bir yer etmiş ki bende. Belki vardır bilemiyorum ama hiç bir kötü rolde görmedim ben Hulusi Kentmen’i.

Zengin baba rolleriyle aklımıza kazınırken, bunun yanı sıra fabrikatör, komiser, bahçıvan, hakim gibi rollerde de gördük onu. Tam bir tonton dedeydi bizlerin gözünde. Emekli olduktan sonra hayali olan sinema ve tiyatroya Hisse-i Şaiya oyunuyla ilk adımını attı. Daha sonra sıkça Yeşilçam filmleriyle karşımıza çıkan Hulusi Kentmen bir çok ünlü isimle beraber çalıştı. Kemal Sunal’ından tutun Halit Akçatepe’ye kadar… Hatta bazen filmlerde oynamasa bile duvardaki resmiyle bile anıldığı oldu.

Çocuk karakterlerle oynadığı filmleri gözümüzün önüne getirelim. İşte o tonton dedelik oradan geliyor. Çocukla çocuk olmak diye bir söz vardır. Bunu tam da işinin ehliyle yapıyordu. Yumurcaklarla iş birliği yapmalar, mutlu sonlara yelken açmalar…

Kafasından çıkarmadığı fötr şapkasıyla, fabrikatör oluşuyla, evde üzerine giydiği ropdöşambırıyla aklımızda kaldı bu güzel adam. Bizim gördüğümüz yüzü buydu. Gerçek hayatını nasıl yaşadığını hiç birimiz bilmiyorduk. Onun ağzından çıkan bir söz var insanı yaralayan.
“Yıllarca hep zengin, fabrikatör baba rolünü oynadım. İşin en acıklı kısmı ise bütün gün zengin baba rolünü oynayıp çekim bitince eve gitmek için soğukta, köşedeki durakta dolmuş beklemem olmuştur.”

20 Aralık 1993. Hala aklımızda kalan, hala sıkılmadan filmlerini izlediğimiz ölümsüz oyuncu Hulusi Kentmen’in ölüm yıldönümü. 26. yılında sagı ve özlemle…