Nöbetçi Eczaneler
Herkesin görüşü, zevki, hayata bakış açısı birbirinden farklıdır. Bizler öyle bir toplumuz ki siyaset üzerinden yaptığımız münazaralarda çok fazla tanıdığımızla aramızın bozulmasına sebep veriyoruz. Oysa tüm insanlara, görüşlerine karşı saygılı olmak durumundayız.
Biz doğunca ailemiz bizlere öğretmeleri gereken şeyleri öğretir. Sonrasında hangi yolu seçeceğimiz bizlere kalmış bir şey… Doğru veya yanlış! Yanlız şöyle de bir durum var ki; saygı duymak ve saygı göstermek kavramları birbirlerinden farklı!
“Ben şu kişiyi sevmiyorum ama saygı duyuyorum” demek yerine “Ben şu kişiyi sevmiyorum ama saygı gösteriyorum” demek daha doğrudur. Bir insan özel veya tüzel bir kişiye saygı duymak zorunda değildir ancak saygı göstermekle yükümlüdür.
Konumu saygılı insana bağlamak istiyorum. Saygılı insan, her zaman anlaşılabilen bir insandır. En başta karşısında her kim olursa olsun dinlemeyi bilir. İster bu kişi bir çocuk, ister bir yaşlı, isterse dünyanın en cahili olsun. Saygılı kişi sabırla karşısındakini kırmadan dinler.
Saygılı insan, diğer insanların kendinden farklı şekilde düşünüyor olabilme ihtimalini hep göz önünde bulundurur. Yargılamaz, küçümsemez! Karşıdaki kişi yanlış konuşuyor olsa bile, kendi bildiğini savunur fakat, o kişi de öyle düşünsün diye asla kabul ettirmeye çalışmaz.
Saygılı insan, emeğe değer verir. Emeğe değer vermeyen insan –haddimi aşıyorsam affola- benim gözümde nankördür. En basitinden örnek vermek istiyorum. Doğum gününüz ve arkadaşınız size parası olmadığı için kendi çabasıyla bir şeyler yapıp hediye etti. İşte o hediye sizin için manevi değeri yüksek bir hediye olmalı. Bir kenara atılıp kalmamalı!
Saygılı insan, kendisine saygı duymayan birine bile saygısızca davranmaz. Ve saygılı insan, herkesten önce kendine saygı duymayı bildiği için az önce yazdıklarımın hiç biri onun bunu yapmasını engellemez.
İnsan kusur bulmaya kendisinden başlamalı. Ve ilk saygıyı kendimize göstermeliyiz ki, diğer insanları da kırmadan, üzmeden saygı gösterebilelim… Yaşadığımız şu zaman çerçevesi içinde insanların birbirlerine eskisi kadar saygı duymadığını görüyorum. Ne yazık ki saygılı insanların değeri de bilinmiyor.
Öz saygınızı asla kaybetmeyin. Hiç değilse vicdanınıza hesap vermekten kurtulursunuz..!
Herkesin görüşü, zevki, hayata bakış açısı birbirinden farklıdır. Bizler öyle bir toplumuz ki siyaset üzerinden yaptığımız münazaralarda çok fazla tanıdığımızla aramızın bozulmasına sebep veriyoruz. Oysa tüm insanlara, görüşlerine karşı saygılı olmak durumundayız.
Biz doğunca ailemiz bizlere öğretmeleri gereken şeyleri öğretir. Sonrasında hangi yolu seçeceğimiz bizlere kalmış bir şey… Doğru veya yanlış! Yanlız şöyle de bir durum var ki; saygı duymak ve saygı göstermek kavramları birbirlerinden farklı!
“Ben şu kişiyi sevmiyorum ama saygı duyuyorum” demek yerine “Ben şu kişiyi sevmiyorum ama saygı gösteriyorum” demek daha doğrudur. Bir insan özel veya tüzel bir kişiye saygı duymak zorunda değildir ancak saygı göstermekle yükümlüdür.
Konumu saygılı insana bağlamak istiyorum. Saygılı insan, her zaman anlaşılabilen bir insandır. En başta karşısında her kim olursa olsun dinlemeyi bilir. İster bu kişi bir çocuk, ister bir yaşlı, isterse dünyanın en cahili olsun. Saygılı kişi sabırla karşısındakini kırmadan dinler.
Saygılı insan, diğer insanların kendinden farklı şekilde düşünüyor olabilme ihtimalini hep göz önünde bulundurur. Yargılamaz, küçümsemez! Karşıdaki kişi yanlış konuşuyor olsa bile, kendi bildiğini savunur fakat, o kişi de öyle düşünsün diye asla kabul ettirmeye çalışmaz.
Saygılı insan, emeğe değer verir. Emeğe değer vermeyen insan –haddimi aşıyorsam affola- benim gözümde nankördür. En basitinden örnek vermek istiyorum. Doğum gününüz ve arkadaşınız size parası olmadığı için kendi çabasıyla bir şeyler yapıp hediye etti. İşte o hediye sizin için manevi değeri yüksek bir hediye olmalı. Bir kenara atılıp kalmamalı!
Saygılı insan, kendisine saygı duymayan birine bile saygısızca davranmaz. Ve saygılı insan, herkesten önce kendine saygı duymayı bildiği için az önce yazdıklarımın hiç biri onun bunu yapmasını engellemez.
İnsan kusur bulmaya kendisinden başlamalı. Ve ilk saygıyı kendimize göstermeliyiz ki, diğer insanları da kırmadan, üzmeden saygı gösterebilelim… Yaşadığımız şu zaman çerçevesi içinde insanların birbirlerine eskisi kadar saygı duymadığını görüyorum. Ne yazık ki saygılı insanların değeri de bilinmiyor.
Öz saygınızı asla kaybetmeyin. Hiç değilse vicdanınıza hesap vermekten kurtulursunuz..!
YORUMLAR