Nöbetçi Eczaneler
Geçen hafta, şirketimdeki önemli bir toplantıya hazırlanırken, kızım ateşlendi. O an yaşadığım çaresizlik ve suçluluk duygusunu hatırlıyorum. Bir yanda kariyerim için kritik bir sunum, diğer yanda bana ihtiyacı olan çocuğum… İşte modern anneliğin en büyük sınavlarından biri tam da bu: Sürekli seçim yapmak zorunda kalmak.
Ancak sevgili anneler, artık bu mükemmeliyetçilikten vazgeçmenin zamanı geldi. Mükemmel anne olmaya çalışırken kendimizi tüketiyoruz. Oysa çocuklarımızın ihtiyacı olan şey, tükenmiş bir süper kahraman değil, mutlu ve huzurlu bir anne.
Modern annelikte benim keşfettiğim bazı gerçekler var:
İlk olarak, “suçluluk” duygusunu bir kenara bırakmalıyız. Kariyer yapıyor olmamız, çocuklarımızı daha az sevdiğimiz anlamına gelmiyor. Tam tersine, onlara güçlü, bağımsız ve tutkulu bir kadının nasıl olduğunu gösteriyoruz. Yarının dünyasında kız çocuklarımız için ne büyük bir ilham kaynağı olduğumuzu unutmayalım.
İkincisi, destek sistemlerimizi güçlendirmeliyiz. Eşimizden, ailemizden, arkadaşlarımızdan ve gerektiğinde profesyonellerden yardım istemekten çekinmemeliyiz. “Her şeyi ben yapmalıyım” düşüncesi, bizi yalnızca tükenmişliğe sürüklüyor.
Üçüncüsü, teknolojinin nimetlerinden faydalanmaktan çekinmeyin. Online market alışverişinden ev organizasyonu uygulamalarına, çocuk gelişimi takip programlarından yemek planlama araçlarına kadar pek çok dijital çözüm hayatımızı kolaylaştırabilir.
Dördüncüsü ve belki de en önemlisi, kendimize zaman ayırmaktan suçluluk duymayı bırakmalıyız. Bir kitap okumak, arkadaşlarla kahve içmek veya spor yapmak için ayrılan zamanın, bizi daha iyi bir anne yaptığını unutmayalım.
Geçen ay katıldığım bir anne-çocuk atölyesinde, 6 yaşındaki bir kız çocuğu şöyle demişti: “Annem işe gittiğinde üzülüyorum ama onun toplantılarındaki fotoğraflarına bakınca çok gururlanıyorum.” Bu sözler, modern anneliğin belki de en güzel özetiydi.
Sevgili modern anneler, kendimize karşı daha anlayışlı olmalıyız. Mükemmel olmak zorunda değiliz. Bazen toplantıyı kaçıracağız, bazen ev dağınık kalacak, bazen fastfood yemek zorunda kalacağız – ve bunların hepsi normal. Önemli olan, çocuklarımıza sevgiyi, özgüveni ve hayatın gerçeklerini öğretebilmek.
Son olarak, unutmayalım ki her annenin yolculuğu kendine özgüdür. Sosyal medyanın dayattığı “mükemmel anne” imajına kapılmayalım. Kendi değerlerimiz, kendi tempomuz ve kendi tercihlerimizle şekillenen bir annelik deneyimi yaşayalım.
Modern anne olmak, belki de tarihte hiç olmadığı kadar zorlu. Ama aynı zamanda hiç olmadığı kadar özgürleştirici ve güçlendirici. Bu yolculukta hepimiz öğreniyoruz, değişiyoruz ve büyüyoruz. Ve en önemlisi, bu deneyimi paylaşarak birbirimize güç veriyoruz.
Gelecek nesillere güçlü, özgüvenli ve mutlu kadınlar yetiştirmek için çıktığımız bu yolda, kendimize biraz daha şefkatli davranmanın zamanı geldi. Çünkü biz, sadece anne değil, aynı zamanda bu toplumu dönüştüren güçlü kadınlarız.
Sevgiyle kalın,
YORUMLAR